παλίμψηκτρον

παλίμψηκτρον, τὸ (Α)

κάτι που έχει ξεστεί.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πάλιν + -ψηκτρον (< ψήκτρα < ψήχω «τρίβω, ξύω»), πρβλ. από-ψηκτρον].